شهر شیرینو، قلب تپنده صنایع حیاتی جنوب کشور، سال‌هاست که با یک خطر بالقوه دست و پنجه نرم می‌کند: تنها یک مسیر ورودی و خروجی باریک و یک لاینه که شریان ارتباطی این شهر با هتل‌ها و منازل مسکونی کارکنان صنایع عظیم منطقه است. انسداد اخیر اتوبان اصلی که برای اولین بار نیست و بارها این اتفاق مشابه در بارندگی هم تجربه شده، بار دیگر این آسیب‌پذیری خطرناک شهر را به شکلی بی‌سابقه نمایان ساخت و وضعیت ترافیکی فلج‌کننده‌ای را رقم زد. این تنها یک نمونه از ترافیک‌های سنگینی است که با انسداد اتوبان، زندگی شهروندان را مختل و خطرات جدی ایمنی را ایجاد می‌کند.این وضعیت هشداردهنده، به وضوح یادآور فاجعه دردناک انفجار اخیر در بندر شهید رجایی بندرعباس و ضرورت پیشگیری از تکرار چنین حوادثی است. بی‌توجهی به ضرورت ایجاد ورودی و خروجی دوم برای شهر (از جمله مسیر پیشنهادی جنب فنس منطقه ویژه با عقب‌نشینی فنس‌ها) و تعریض و دو بانده‌سازی جاده دسترسی فعلی، سهل‌انگاری خطرناکی است که می‌تواند در صورت بروز هرگونه بحران – از تهدیدات امنیتی گرفته تا حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله – فاجعه‌ای انسانی با تلفات احتمالی ده‌هزار نفری را رقم بزند. ترافیک قفل‌شده امروز و تکرار آن در گذشته، تنها یک پیش‌نمایش هولناک از هرج و مرجی است که در شرایط بحرانی بزرگ‌تر و با ساختار ارتباطی فعلی شهر، می‌تواند ابعادی به مراتب فاجعه‌بارتر به خود بگیرد و هرگونه عملیات امداد و نجات را غیرممکن سازد.
بنا بر اظهارات مسئولین در شورای شهر و شهرداری شیرینو، پیگیری‌های مستمر و طولانی‌مدت برای ایجاد ورودی و خروجی دوم شهر از مسیر جنب فنس منطقه ویژه پارس جنوبی (که نیازمند عقب‌نشینی فنس‌های این سازمان است) و اجرای پروژه تعریض و دو بانده‌سازی جاده دسترسی در محدوده هتل‌ها و صنایع، متاسفانه به دلیل عدم همکاری صنایع مستقر و بی‌توجهی مسئولین ذیربط، تاکنون بی‌نتیجه مانده است. مکاتبات بی‌شمار با صنایع، استانداری، فرمانداری، دادستان و سایر نهادهای مسئول و تاکید مکرر بر اهمیت حیاتی اصول پدافند غیرعامل در ساختار شهری و راه‌های ارتباطی، هیچ عزم جدی برای اقدام عملی را به دنبال نداشته است. این در حالی است که طرح ایجاد ورودی و خروجی دوم و تعریض جاده دسترسی، نه تنها در طرح هادی فعلی شهر بلکه در طرح هادی روستایی پیشین نیز پیش‌بینی شده و یک مطالبه جدی و دیرینه بوده است، اما به دلیل موانع ایجاد شده توسط صنایع مستقر در منطقه، به مرحله اجرا نرسیده است.
اکنون، زمان تعلل به پایان رسیده و مسئولیت سنگینی بر دوش مسئولین ارشد استان و منطقه قرار دارد. انتظار می‌رود وزیر نفت، استاندار بوشهر، ستاد بحران کشور، فرماندار کنگان و مدیرعامل سازمان منطقه ویژه پارس جنوبی، با درک عمیق فاجعه‌ای که ترافیک امروز شیرینو و هشدارهای مکرر گذشته تنها نشانه‌هایی از آن است، فوراً برای عقب‌نشینی فنس‌های منطقه ویژه و ایجاد ورودی و خروجی دوم شهر و همچنین تسریع در اجرای پروژه تعریض و دو بانده‌سازی جاده دسترسی این شهر، دستورات قاطع و لازم را صادر فرمایند. تعلل بیش از این، نه تنها جان و سلامت ساکنان این منطقه صنعتی مهم را به خطر می‌اندازد، بلکه می‌تواند فاجعه‌ای به مراتب سنگین‌تر از حادثه بندرعباس را در این منطقه رقم بزند و عواقب جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد. زمان اقدام فوری، قاطع و مبتنی بر تدابیر پیشگیرانه و اصول پدافند غیرعامل فرا رسیده است.
ثبت دیدگاه