شیرینو، شهری که در قلب صنعت گاز کشور قرار دارد، سالهاست با مشکلات و کمبودهای جدی در حوزههای زیرساختی، آموزشی، فرهنگی و ورزشی مواجه است. بهرغم حضور یکی از بزرگترین مجتمعهای گازی کشور در این منطقه، مردم این شهر از ابتداییترین امکانات رفاهی نیز بیبهرهاند. در این ۲۶ سال حضور مجتمع گاز پارس جنوبی در شیرینو که بیش از ۵۵.۲۸ هکتار از زمینهای این شهر را به خود اختصاص داده، چه خدماتی به این مردم ارائه شده است؟ جالب اینجاست که میتوان به جرات گفت، حتی یک ریال هم به توسعه این شهر پرداخت نشده است.
به گزارش شیرینو نیوز، شیرینو نه تنها فاقد امکاناتی چون آتشنشانی، سالنهای ورزشی چند منظوره، پارک بانوان، کتابخانه و فضای تفریحی است، بلکه کمبود معلمان متخصص، نبود فضای سبز و عدم توسعه اسکله صیادی نیز مشکلات جدی مردم این منطقه به شمار میرود. در حالی که کلانشهرها از خدمات رفاهی متنوع بهرهمند هستند، مردم شیرینو از حداقلهای رفاهی نیز محروم ماندهاند. بسیاری از خانوادهها برای تامین آینده فرزندانشان ناچار به مهاجرت به شهرهای همجوار مانند جم و کنگان شدهاند، چرا که شهرشان حتی فاقد امکانات آموزشی مناسب است.
مجتمع گاز پارس جنوبی برای مردم این شهر تنها یک مصرفکننده بیمسئولیت بوده و تا کنون هیچ خدمتی به مردم ارائه نداده است. آخرین توسعه این مجتمع مربوط به ساخت استراحتگاه ۵۹ واحد گلستان است که با اضافه شدن آن، ۲۹۵ اتاق به اسکان پرسنل این شرکت افزوده شده است، در حالی که مردم شیرینو حتی یک پارک یا سالن ورزشی نیز ندارند. در تمام این سالها، جشنها و برنامههای شاد درون فنسها و برای پرسنل مجتمع برگزار شده است، اما مردم شیرینو هیچ سهمی از این شادیها نداشتهاند.
استخدامهای اخیر سال ۱۴۰۱ نیز مهر تاییدی بر تبعیضهای موجود است؛ از ۸۰۰ نفری که در مجتمع گاز پارس جنوبی استخدام شدند، جوانان شیرینو هیچ سهمی نداشتند. این در حالی است که مردم این شهر بهعنوان میزبانان صنعت گاز، با نهایت مهربانی و بدون ایجاد هیچگونه مزاحمتی برای تاسیسات، از این صنعت حمایت کردهاند.
مدیران پیشین مجتمع گاز پارس جنوبی هیچ گام موثری برای بهبود وضعیت شهر شیرینو برنداشتند، اما اکنون با تشکیل کارگروه مسئولیت اجتماعی توسط غلامعباس حسینی، امید تازهای برای مردم این شهر ایجاد شده است. مسئولیت اجتماعی صنایع ملی تنها یک انتخاب نیست، بلکه وظیفهای است که باید بدون منت و بهصورت پیوسته برای مردم انجام شود.
اما سوال اصلی همچنان باقی است: آیا این بار شیرینی وعدهها به کام مردم شیرینو خواهد نشست، یا این شهر همچنان در سایه صنعت عظیم گاز، در فقر امکانات اولیه باقی خواهد ماند؟
مردم شیرینو سالهاست از تبعیض در توزیع اعتبارات، مسئولیتهای اجتماعی و خدمات گلایهمندند و صدایشان به گوش هیچ مسئولی نرسیده است. اکنون زمان آن رسیده است که صنعت گاز به وظایف خود در قبال این مردم عمل کند.
ثبت دیدگاه